Wiadomości

Reakcja dzielnicowego zapobiegła tragedii

Data publikacji 13.04.2018

O dużym szczęściu mogą mówić właściciele zabudowań przy bielskich ul. Chłopickiego i Krausa, gdzie doszło do pożaru traw i krzewów. Paliło się aż 15 arów nieużytków rolnych, a mocny wiatr szybko rozprzestrzeniał ogień w kierunku pobliskich zabudowań. Pożar zauważył mł.asp. Arkadiusz Gniadek – dzielnicowy z Komisariatu Policji IV w Bielsku-Białej, który natychmiast przystąpił do akcji gaśniczej i wezwał na miejsce straż pożarną.

Do pożaru doszło wczoraj tuż po 12.00 na bielskim osiedlu Rosta. W czasie obchodu dzielnicy, policjant zauważył kłęby dymu unoszące się na nieużytkach rolnych. Paliło się aż 15 arów łąk, a mocny wiatr w błyskawicznym tempie rozprzestrzeniał żywioł w kierunku pobliskich zabudowań. Dzielnicowy nie zastanawiał się ani przez chwilę i natychmiast zaczął gasić pożar. W międzyczasie wezwał na miejsce straż pożarną. Natychmiastowa reakcja policjanta zapobiegła tragedii. Strażacy w samą porę ugasili pożar, niwelując zagrożenie. Szalejący żywioł nie zdążył na szczęście zająć pobliskich zabudowań.

Przypominamy, że wypalanie traw jest zabronione na podstawie kodeksu wykroczeń, który przewiduje za to karę grzywny w wysokości nawet do 5000 zł. Z kodeksu karnego wynika, że wypalanie traw, które skończy się pożarem okolicznych zabudowań, który zagraża życiu lub zdrowiu wielu osób albo mieniu w wielkich rozmiarach, jest zagrożone karą pozbawienia wolności od roku do lat 10. Sprowadzanie bezpośredniego niebezpieczeństwa wskazanych zdarzeń jest zagrożone karą pozbawienia wolności do 8 lat.

Zgodnie z ustawą o ochronie środowiska, kto wypala łąki, pastwiska, nieużytki, rowy, pasy przydrożne, szlaki kolejowe, trzcinowiska lub szuwary – podlega karze aresztu albo grzywny.

Również ustawa o lasach zabrania wypalania traw. Mówi ona dokładnie, że w lasach i terenach śródleśnych, jak również w odległości 100 metrów od granicy lasu, zabrania się działań i czynności mogących wywołać niebezpieczeństwo, a w szczególności:

  1. rozniecania ognia poza miejscami wyznaczonymi do tego celu przez właściciela lasu lub nadleśniczego,
  2. korzystania z otwartego płomienia,
  3. wypalania wierzchniej warstwy gleby i pozostałości roślinnych.
Powrót na górę strony